Mijn opa? Daar hebben we het niet over

Ik kies ervoor om het eens over mijn opa te hebben, het ’taboe’ dat zoveel vasthoudt, energie ‘vastzet’ laten we het doorbreken.
Heb hem nooit persoonlijk gekend, hij was namelijk ‘fout’ in de oorlog. Ik wilde vroeger rechercheur worden, dan werd er gezegd ‘ doe maar niet, dat wordt een teleurstelling’… ‘ze gaan in je familie pluizen’ ‘straks komen ze erachter’ …….. De toon maakte me duidelijk dat dit een ‘no-go’ onderwerp was, mijn kant van de familie was ‘fout’. Dat was nog eens extra pijnlijk omdat in het gezin van mijn  moeder juist onderduikers werden ondergebracht tijdens de oorlog.
Tijdens mijn opleiding bij Maarten en na het nodige regressie werk, kwam ik dan toch bij mijn opa. Opa ‘Gerrit’, Slagersknecht, die tijdens de inval in Gelderland 21 jaar was, die ervoor koos om als grenadier te gaan werken ( iemand die goed granaten kan gooien). Een gezin met 2 zoontjes, mijn vader de oudste. Tijdens de regressie kwam duidelijk naar boven dat hij voor zijn gezin, zijn ‘jongens’ wilde zorgen, dat ze te eten hadden.
In een afstemming met hem heb ik ervaren hoe de omgeving stond ’te gniffelen’ toen hij zou worden gefusilleerd, de oordelende blikken achter de gordijnen… Ik zie de achterbaksheid van de ‘deugende’ anderen. Als vanzelf ging ik rechterop zitten op het moment voor zijn dood, kin omhoog, de schutters in de ogen kijkend. Of hij nu in de strijd is omgekomen of dat hij is gefusilleerd, het is mij om het om even. Het gevoel dat ik had als zijn kleindochter is wellicht anders dan het verhaal zoals het is opgetekend, maar dat zal niemand echt weten… (In 1945 lag hij in de Grebbelinie nabij Renswoude, door de Duitsers omgedoopt tot de Pantherstellung.  De geallieerde opmars vanuit Oost-Nederland in westelijke richting naar de Randstad kwam in april ’45 voor de zwaar versterkte Pantherstellung tot stilstand in afwachting van de resultaten van de gesprekken van geallieerde zijde  met de Duits legerleiding o.a. over mogelijke voedseltransporten naar de honger lijdende Randstad. Daar moet – al of niet bij schermutselingen tussen geallieerden en Duitsers – hij het leven verloren hebben op 20 april, vlak voor het einde van de oorlog. ).